Norwegia to kraj, którym interesuje się rosnąca liczba polskich przedsiębiorców i osób pragnących rozpocząć własną działalność. Jednak jak dołączyć do tego grona i stać się właścicielem firmy jednoosobowej?

Przede wszystkim, należy spełnić odpowiednie warunki, które nie są zbyt restrykcyjne. Firmę na własny rachunek („Selvstendig næringsdrivende firma”) może prowadzić każda osoba indywidualna. Nazwa przedsiębiorstwa jednoosobowego musi wówczas zawierać nazwisko właściciela, który jednocześnie odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązania działalności. Dodatkowo właściciel musi być osobą pełnoletnią, a także nie przysługuje mu prawo do skorzystania z formuły upadłości konsumenckiej. Norweskie obywatelstwo nie jest wymagane, jednakże firma musi posiadać swój adres w krainie fiordów. Działalność tego typu ma obowiązek rejestracji w Centralnym Rejestrze Przedsiębiorstw Brønnøysund, w przypadku, gdy jest pracodawcą co najmniej 5 pracowników na głównych stanowiskach (pracujących ponad 20 godzin tygodniowo) bądź gdy prowadzi handel towarami nabywanymi w celu dalszej ich sprzedaży.

Przedsiębiorcy, których wymóg rejestracji nie obowiązuje, często jednak decydują się na wykonanie procesu na własny wniosek. Motywuje ich fakt, że wielu dostawców, a także potencjalnych partnerów, współpracuje jedynie z firmami, które przedłożą numer organizacji (otrzymywany po rejestracji w Brønnøysund), w celu weryfikacji, czy firma rzeczywiście istnieje. Wielu właścicieli również rozpoczyna swą biznesową podróż od firmy jednoosobowej, jednak z rozrostem działalności, zmieniają jej formę prawną np. na AS (polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością). Ów transformacja z „Selvstendig næringsdrivende firma” na AS odbywa się zazwyczaj bez większych trudności. Jej odwrotność natomiast jest o wiele bardziej złożona.

Przedsiębiorcy prowadzący działalność na własny rachunek nie posiadają żadnych ograniczeń co do pracy zarobkowej w innej instytucji. Łączenie etatów oraz jednocześnie dochodów jest możliwe, ale należy o tym poinformować Lokalne Biuro Podatkowe,

Prowadzenie „Selvstendig næringsdrivende firma” nie zapewnia żadnych korzyści wynikających z bycia zatrudnionym. Oznacza to, że na wypadek choroby, czy urlopu chorobowego, przedsiębiorcy nie przysługuje świadczenie socjalne od pierwszego dnia nieobecności. Co więcej, posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego nie jest obowiązkowe, jednak przy każdorazowym zakładaniem firmy, należy upewnić się co do nakazów dotyczących ubezpieczenia. Należy pamiętać, że w Norwegii służba zdrowia jest usługą płatną.

W sytuacji, kiedy przychód operacyjny przedsiębiorstwa przekroczy 5 milionów NOK, w firmie musi pojawić się audytor. Dotyczy to zarówno „Selvstendig næringsdrivende firma”, jak i spółek z nieograniczoną odpowiedzialnością zatrudniających poniżej 5 pracowników. Jednakże spółki AS oraz ASA muszą przeprowadzić audyt nawet nie przekroczywszy tego progu.